Radio-C

juli 31, 2005

Radio C Disc #7

Juli is bijna voorbij, tijd voor een nieuwe radio-C Disc met het beste van deze maand.

1. Okkervil River - For real (free download)
Voor mij de revelatie van dit moment: emotionele rock die ver van emo blijft. Luister bijvoorbeeld naar deze gratis te downloaden song.

2. Hard-Fi - Tied up too tight (listen)
Het leukste nummer op hun laatste cd "Stars of CCTV" en binnenkort niet weg te branden van uw radiostation.

3. Ordinary Boys - Boys will be boys (video)
Voor sommigen te veen Madness en bijgevolg niet origineel genoeg, voor mij gewoon vrolijk nummertje dat er altijd in kan.

4. Fountains of Wayne - Maureen
Uit hun dubbel-cd vol rarities en b-kantjes (waaronder hun cover van Britney Spears), maar ik koos voor de smaakmaker 'Maureen'.

5. Supergrass - St Petersburg (video)
Voorloper van hun nieuwe cd "Road to Rouen": een hartverwarmend nummertje en van het beste wat ze ooit gemaakt hebben.

6. Diefenbach - Favourite friend (soundclip)
De Deense band Diefenbach bracht onlangs hun cd "Set and drift" uit waarop dit nummer staat te pronken.

7. Architecture in Helsinki - Maybe you can owe me (listen)
Muziek voor kinderen? Ach, het mag soms wat speels en leuk zijn toch?

8. Clap Your Hands Say Yeah! - In this home on ice (free download)
De internet-buzz-groep van he tmoment: Talking Heads meets Arcade Fire maar toch met genoeg eigenheid = veelbelovend (en gratis te downloaden!)

9. The Hold Steady - You little hoodrat friend (free download)
Pure Amerikaanse rock met klasse én inhoud.

10. Bob Mould - Paralyzed (free download)
Klinkt als Sugar: Bob Mould is back!

11. The Subways - Rock n roll queen (listen)
Vette en korte rocksongs zoals Nirvana ze soms maakte. Van deze jonge honden zullen we (misschien) nog veel horen.

12. Joseph Arthur - Can't exist (listen)
Het wordt tijd dat deze man het predicaat 'veelbelovend' eens afwerpt en zich onder de groten begeeft. Singer-songwriter die elke song van zijn plaat een uniek arrangement meegeeft. Luister bijvoorbeeld naar deze sterke single en laat je overdonderen door de muur van gitaren die plotseling voor je opdoemt.

13. The New Pornographers - Use it (free download)
Een van de twee gratis te downloaden songs van hun eind augustus te verschijnen cd "Twin cinema". Muziek waar je makkelijk verslaafd aan raakt maar voorlopig nog geen remedie tegen bestaat.

14. Hot Hot Heat - Middle of nowhere (free download)
Wat een leuk, speels, vrolijk nummertje is dit. Wel vervelend dat het je 's nachts vaak blijft achtervolgen.

15. Sufjan Stevens - Chicago
"Illinois"heet het meesterwerk dat Sufjan Stevens onlangs afleverde. Deze song zou zijn doorbraak naar de mainstream kunnen betekenen, maar vergeet ook niet naar de rest van het album te luisteren.

16. Frank Black - Sing for joy
Frank Black verrast vriend en vijand met zijn cd "Honeycomb", een plaat vol Zuiderse roots-rock songs die mijlen van de Pixies verwijderd zijn. Zijn beste solo-plaat sinds de Pixies.

juli 30, 2005

The New Pornographers "Twin cinema"


The New Pornographers is de Canadese supergroep van AC Newman die zich omringt met talentvolle artiesten zoals Neko Case, John Colis, Kurt Dahle, Dan Bejar, Blaine Thurier, Todd Fancey, Kathryn Calder en Nora O'Connor.
Volgende maand wordt hun derde cd "Twin cinema" boven de doopvont gehouden en na de succesvolle albums "Electric version" en "Mass romantic" zijn de verwachtingen dan ook zeer hoog. Op de site van hun platenfirma kan je nu al twee nummers beluisteren/downloaden, zijnde het titelnummer en 'Use it'.
Het titelnummer en tevens openingstrack is opgebouwd rond een stevige en ritmische riff en weet onmiddellijk te bekoren, ook 'Use it' is catchy, vrolijk én uitermate verslavend wat eigenlijk van het gehele album kan gezegd worden want die schreeuwt om een 'plaat van het jaar'-nominatie. We moeten afwachten of die dat haalt maar in vele eindejaarslijstjes zul je dit album zeker aantreffen.

Alle nummers op deze plaat ademen een vrolijkheid uit (Zo ook bijvoorbeeld het rustig van start gaande 'Bleeding heart show' dat uitmondt in een 'Hey la'-coda van jewelste (volgens hun bio is dit Isicathamiya: Zulu koor muziek) die niet meer gezond is behalve dan voor de songs zelf, het neigt soms naar kitsch en het klinkt soms zeer zoet (té?) maar op gepaste tijden kan iedereen dat wel appreciëren.
In 'Spanish techno' luidt de baseline 'listening too long to one song' en af en toe bekruipt je dat gevoel bij het beluisteren van "Twin cinema": te veel vrolijkheid, te veel suikerzoete popsongs, te veel van hetzelfde. Maar twee uur later druk je gegarandeerd de play-knop opnieuw in voor een nieuwe (over)dosis Pornographers!
The New Pornographers zijn een supergroep die een superplaat gemaakt hebben en het is hoog tijd dat ze hier in België (lees: Stubru) wat meer aandacht aan hen besteden ('willen we dat afspreken?) (9/10)

Downloads:
Twin cinema (uit "Twin cinema")
Use it (uit "Twin cinema")
Mass romantic (uit "Mass romantic")
The laws have changed (uit "Electric version")

Video's

juli 29, 2005

The Subways "Young for eternity"


The Subways zijn een drietal (het koppeltje Billy Lunn en Charlotte Cooper en drummer Josh Morgan) uit Welwyn Garden City dat amper meerderjarig is en werd vorig jaar al serieus gehypet maar komt nu pas met hun debuutplaat "Young for eternity". De plaat duurt nog geen veertig minuten en staat vol korte (zeer) krachtige rocknummers die herinneringen oproepen aan Nirvana, Foo Fighters en Oasis (toen zich nog echt rockten, ten tijde van "Definitely maybe" dus) maar ook aan The Vines en The Von Bondies.
De single 'Rock and roll queen' (een ode aan zijn vriendin Charlotte), 'Oh yeah', de openingstrack en 'Holiday' zijn stuk voor stuk vette lappen rock. Af en toe wordt de akoestische gitaar uitgehaald, bijvoorbeeld op 'Mary' en het wat saaiere 'No goodbyes' (toch een nummer waar Oasis dezer dagen jaloers op kan zijn).
Een zeer verdienstelijk debuut van een jonge en veelbelovende groep. (7.5/10)

juli 28, 2005

Joseph Arthur "Our shadows will remain"


Joseph Arthur is de man van de lovende recensies en de tegenvallende verkoopcijfers en daar moet volgens deze Humo-recensent maar eens een einde aan komen en gelijk heeft ie!

"Our shadows wil remain" is zijn vierde cd (verscheen vorig jaar in de VS) en staat vol uitstekende songs: de single 'Can't exist' is met zijn explosies aan gitaren uw aandacht alvast meer dan waard maar het kan ook rustiger zoals in het mooie 'Echo park'.
Variatie genoeg op deze plaat: 'Failed' klinkt als het betere werk van Daan (idd onze Belgische Daan), 'I am' zou een stevige remake van een Beck-nummer kunnen zijn en het tokkeljuweeltje met subtiele piano-begeleiding 'A smile that explodes' is subtiel en warm en pakkend tegelijk (die samenzang in het refrein!). En dan heb je het verontrustende 'Leave us alone' (nog nooit iemand zo oprecht 'Go away, leave us alone' horen zingen) nog niet gehoord.
Mooi, mooier, mooist: een groeiplaatje! (8.5/10)

Beluister fragmenten uit de cd of bekijk de video van 'Can't exist'

juli 27, 2005

Standaard Weblog

U kent wellicht de weblog van de krant De Standaard: En nu even ernstig?
Vandaag linken ze naar mijn post op Struikgewas met 18 gratis en legale mp3's die ik de fantastische titel "Wat ruist er in het struikgewas, deel 1" heb meegegeven.
U moest al aan het downloaden zijn!

juli 26, 2005

Ordinary Boys "Brassbound"


Ordinary Boys gaan al een tijdje mee maar het lukt hen niet om echt door te breken: wie heeft er gehoord van hun debuut "Over the counter culture" en woont niet in het Verenigd Koninkrijk? Ze gebruiken nochthans de juiste ingrediënten (ska, fun, blazers, 80s) in hun muziek, maar hun gerechten blijven toch iets te vaak wat flets van smaak.
Op huw tweede cd "Brassbound" proberen ze het dan nog maar eens en in het Madness-achtige 'Boys will be boys' en instant-meezinger 'Life will be the death of me' lukt het hen vrij aardig om een puike song te schrijven die fris genoeg klinkt om niet origineel te moeten zijn.
De Ordinary Boys schrijven zeker geen grootse muziek maar in de strijd om de beste soundtrack te schrijven bij een 'hete' zomer, mogen we hun kansen niet onderschatten zeggen de bookmakers (maar zij zijn dan ook Brits). (6/10)

Audio en video

juli 25, 2005

dEUS "Pocket revolution"


Op 9 september is het dan zo ver: de nieuwe dEUS "Pocket revolution" ligt in de winkels. Vandaag kon je op StuBru de nieuwe single 'Seven days, seven weeks' (en hij is weer goed, alhoewel weinig verassend!) reeds horen en wie het moest missen kan nog steeds een fragment beluisteren op de StuBru-site.
De single verschijnt officieel pas op 29 augustus en er zal op de b-kant (als we daar nog van mogen spreken) twee nieuwe nummers staan waaronder het reeds live gespeelde 'Wheels'.

De tracklist:
1 Bad Timing
2 7 days, 7 weeks
3 Stop-Start Nature
4 If you don't get what you want (buy)
5 What we talk about (when we talk about love)
6 Include me out
7 Pocket Revolution
8 Nightshopping
9 Cold Sun of Circumstance
10 The Real Sugar
11 Sun Ra
12 Nothing Really Ends

Update: bezoek http://pocketrevolution.blogspot.com/ voor alle info over de nieuwe dEUS.

Hard-Fi "Stars of CCTV"


Hard-Fi, weeral zo'n groepje dat op de 80's-kar springt? Jawel, ze kruiden hun muziek met de juiste invloeden uit de jaren 80 maar ze zijn méér dan het zoveelste groepje in die rij.
Frontman van Hard-Fi is ene Richard Archer die eigenlijk niets liever wil dan beroemd worden in de Verenigde Staten, niet om er meer albums te verkopen dan bijvoorbeeld The Killers, want die vindt hij goed, maar om de concurrentie aan te gaan met Eminem.
Richard groeide op in het ronduit saaie en grauwe Staines en nam daar in 2002 het mini-album "Stars of CCTV" op voor zeer weinig geld (in ruil voor £300 huurgeld en een tweedehandscomputer), het resultaat was ronduit verbluffend en de platenmaatschappijen wilden deze groep kost wat kost een contract aanbieden. Eind 2004 tekende Richard bij het grote Atlantic en nu is er dan het volwaarige debuut.
'Hard to beat' is wellicht het bekendste nummer op dit ogenblik want niet weg te branden uit de ether maar op de plaat staan er nog meer songs te dringen om die plaats in te nemen. 'Cash machine' (hun debuutsingle) of de volgende single 'Tied up too tight' inclusief jongenskoor in het refrein. OK, de invloeden zijn vrij duidelijk: The Specials, The Clash, New Order om er maar een paar te noemen maar toch slaagt Richard erin een eigen gezicht om zijn muziek te plakken: punk-pop hip-hop stomp-rock (volgens hun officiële site).
Op basis van de single 'Hard to beat' vond ik Hard-Fi niet echt de moeite maar het album biedt dus veel meer, spijtig dat naar het eind van het album de kwaliteit van de songs wat naar beneden gaat maar dat we van Hard-Fi nog zullen horen staat nu al als een paal boven water. (8/10)

Downloads:
Cash machine (inSound)
e-card (beluister het album)

juli 24, 2005

Bob Mould "Body of song"


"Wow, Bob Mould is certainly back", denk je bij de opener van zijn zesde solo-album "Body of Song". 'Circles' is een stevige terugkeer naar de gitaren van Sugar en Hüsker Dü maar tijdens het tweede nummer '(Shine your) Light love hope' moet je plotseling denken aan 'fucking' Cher: de vocoder in die song is nu niet echt wat men verwacht op een Bob Mould cd, laat staan dat de song er beter van wordt. Gelukkig komt hierna het lekker rockende 'Paralyzed' en zullen we het hem maar vergeven.
Daarna volgen nog 'Underneath days' met onweerstaanbaar refrein, 'I am vision, I am sound' met backing vocals en gitaarsolo die herinneren aan Hüsker Dü, de power-rock (denk aan Sugar) van 'Best thing' en 'Missing you' ("Ooooh baby?") en de (niet echt overtuigende) ingetogener nummers (about lurve!) zoals 'Days of rain', 'Gauze of friendship' en 'High fidelity' (waarin de kerstman zelfs even op bezoek komt!).
De cd overtuigt dus niet over de gehele lijn maar op "Body of song" staan wel genoeg lekkers om lekker luid van te genieten, daarna leggen we nog maar eens een oude Hüsker Dü of Sugar-plaat op. (7/10)

Links:
Bob Mould's blog

Download:
Paralyzed (via Popmatters)

juli 23, 2005

Frank Black "Honeycomb" & Jon Hiatt "Master of disaster"


Frank Black kondigde onlangs aan dat er binnenkort een nieuwe Pixies-plaat zou uitkomen. Ondertussen heeft hij wel een nieuwe solo-plaat klaargestoomd met als titel "Honeycomb". Wie zich bij het beluisteren van deze plaat afvraagt of dit wel degelijk dé Frank Black is, kunnen we geruststellen: hij is het inderdaad maar op zijn negende solo-plaat kiest Frank resoluut voor zwoele Southern rock en dat is, zijn Pixies-periode indachtig, even wennen.
De plaat werd ingeblikt in vier dagen tijdens een sessie in Dan Penn's studio in Nashville met rasmuzikanten zoals Steve Cropper, Buddy Miller and Reggie Young op gitaren, drummers Chester Thompson, Anton Fig, Billy Block, and Akil Thompson, David Hood op bas en Spooner Oldham op toetsen.
'Selkie Bride', het openingsnummer, brengt je al meteen in die Zuiderse sfeer: een lazy en relax nummer en meteen één van de betere nummers. Op de single 'I burn today' mag het tempo al wat de hoogte in maar je ziet ze nog steeds zitten op hun Zuiderse 'porch', musicerend in hun 'rocking chairs'.
'Go find your Saint' drijft de temperatuur nog wat op en het mag ook al wat steviger en in 'Strange goodbye' mag de voormalige mevrouw Black een riedeltje komen meezingen. Zij is niet echt een fantastische zangeres, zo blijkt maar de inhoud ("it's so strange to be saying goodbye") en uitwerking maken veel goed. Maar het beste nummer werd tot op het einde opgespaard en luistert naar de naam 'Sing for joy': echt vrolijk wordt je er niet van maar het refrein zal je wel een glimlach kunnen ontlokken en wat meer is, je zal het binnen de kortste keren kunnen meezingen.
Frank Black maakte met "Honeycomb" een meer dan uitstekende uitstap naar de southern rock maar geef mij maar zijn ruiger (Pixies) werk. Het wordt dus uitkijken naar die nieuwe plaat met zijn oude groep en vooropig doen we het wel even met deze, want hij wordt beter met de minuut. (7.5/10)


Ook John Hiatt heeft onlangs een nieuwe cd (zijn 21ste!) uitgebracht en "Master of Disaster", zo heet zijn nieuwe cd, baadt in dezelfde sfeer als Frank Blacks solo-cd. Persoonlijk kan deze cd niet tippen aan zijn meesterwerk "Bring the family" maar "Master of disaster" moet zich niet schamen om bijvoorbeeld naast "Slow turning" te staan en dat konden we van zijn vorige plaat toch niet meteen zeggen.
De eerste single en openingstrack van de plaat, de titeltrack, is alvast een heel aardig deuntje inclusief sax-solo maar ook op rest van de plaat zal je geen mindere nummers horen (alsof Mr. Hiatt echt draken van songs kan schrijven).
Mijn persoonlijke favorieten zijn het akoestische 'Howlin' down the Cumberland', het steviger 'Love's not where we thought we left it' en het R&B nummer 'Find you at last'.
Hij zal er wellicht geen nieuwe fans mee maken maar zijn trouwe aanhangers zullen weer een tijdje zoet zijn. (7/10)

Links:
Beluister enkele nummers hier.

juli 22, 2005

Sufjan Steven "Illinois"


Sufjan Stevens is een folk singer-songwriter die met "Come on feel the Illinoise" zijn tweede cd over de vijftig staten van de VS aflevert. Het eerste deel was een ode aan Michigan.

De nieuwe plaat, zijn vijfde in totaal, krijgt overal zeer goede kritieken en deze zijn mijns inziens meer dan terecht want de songs zijn één voor één van hoog niveau, rijkelijk gearrangeerd met piano, strijkers en blazers en opgesmukt met lieftallige koortjes en dito refreintjes. Dit alles zorgt er voor dat dit geen zware conceptplaat is, zoals je misschien zou kunnen denken maar eerder een volwassen en aangename collectie songs is van een begenadigd singer-songwriter.

Een van de uitschieters, bij een eerste beluistering, is 'Chicago' dat zich onmiddellijk tussen je hersencellen nestelt om je daar een shot muzikale prozac toe te dienen. De andere hoogtepunten opsommen is onbegonnen werk, zeker als je weet dat de cd twintig nummers telt (diverse intermezzo's wel meegeteld) en afklokt op bijna 80 minuten. Maar ook wat trieste 'John Wayne', 'Decatur' met banjo, 'Casimir Pulaski Day', 'The man of Metropolis steals our hearts' die heel even zijn spierbundels laat zien en de enige song is waar een elektrische gitaar even mag uithalen en 'They Are Night Zombies...' met schitterend en aanstekelijk vioolspel kunnen mij meer dan bekoren.
Voor velen nu reeds de plaat van het jaar, ik blijf voorlopig vasthouden aan "The Great Destroyer" van Low wat dat betreft, maar verre, zéér verre van slecht, mag ik wel stellen.
(8.5/10)

Downloads:
Casimir Pulaski Day
The Man of Metropolis steals our hearts
(klik op listen en daarna download song to my computer)

juli 21, 2005

Struikgewas Compil #1

Dat het internet een fantastische bron is voor muziekliefhebbers is zoveel als een open deur intrappen maar dat het er ook krioelt van de gratis en legale downloads is misschien een beter bewaard geheim.
Daarom speciaal voor Struikgewas (en hier op mijn blog in avant-première) de 18 (!) beste én legale mp3's die 2005 reeds voortbracht.

Wat ruist er door het Struikgewas? Deel 1

01 Arcade Fire - Neighborhood #2 (Laika) (via: klik op listen en daarna download song)
02 Bloc Party - Banquet
03 The Go-Betweens - Here comes a city
04 Bright Eyes - Another travellin' song
05 The Decemberists - Engine driver
06 Okkervil River - For real
07 Spoon - I turn my camera on
08 The National - All the wine
09 Hot Hot Heat - Middle of nowhere (via)
10 Kaiser Chiefs - I predict a riot
11 Stars - Ageless beauty
12 Brendan Benson - Spit it out (via)
13 Maximo Park - Apply some pressure (via)
14 Iron and Wine - Woman king
15 Sufjan Stevens - Casimir Pulaski Day
16 Mercury Rev - In a funny way
17 Low - Monkey
18 The Frames - Dream awake

Bronnen:
Insound
Popmatters
Better propaganda
Tonspion

Amazon
Subpop

juli 20, 2005

Arcade Fire koopt kerk


The Arcade Fire koopt met het geld dat ze ondertussen toch al verdiend hebben aan hun fantastische cd "Funeral" en hun nu reeds legendarische optredens een kerk.
Het is de bedoeling deze om te bouwen tot een studio om er in de herfst de opvolger van "Funeral" in op te nemen. Doet me denken aan die andere Canadese groep, Cowboy Junkies, die hun "Trinity Sessions" ook in een kerk opnamen, maar dit geheel terzijde want het gaat hier natuurlijk over THE Arcade Fire.

De groep heeft ondertussen al genoeg materiaal om uit te kiezen maar weet nog niet welke songs het album zullen halen. De nieuwe songs heten 'Winter For A Year', 'Virgin Mary Highway' and 'Burning Bridges, Breaking Hearts'. Daarnaast heeft men nog een song geschreven voor fan David Bowie!

Ondertussen worden er ook opnames gemaakt van hun live tournee om daar volgend jaar een DVD van uit te brengen.

Wie zo lang niet kan wachten kan nu ook de demo EP van Arcade Fire op de kop tikken. De cd is hiervoor speciaal 'geremastered' en verpakt. Bij Pitchfork lees je zelfs een recensie.

Bronnen: Chartattack en Us Kids Know

juli 19, 2005

iTunes en eMusic

...en de iTunes-store die boerde verder: de 500 000 000-ste download is nu ook al een feit.
De persoon die de 500 000 000-ste song kocht werd beloond met 10 iPods naar keuze, 10 000 gratis songs, 4 kaartjes voor een Coldplay-concert + backstage passes. Spijtig genoeg was ik niet de winnaar, het was Amy Greer uit Lafayette (Indiana) die met de hoofdvogel ging lopen door een nummer van Faith Hill aan te schaffen.
Verder kreeg elke 100 000-ste koper een iPod mini cadeau en 50 songs, maar ook hier viel ik buiten de prijzen. Als je kijkt naar de lijst van de winnaars staan daar trouwens zeer weinig Europeanen tussen. Er is wel één Belg die zich gelukkig mag prijzen: Luc Gelaude uit Deinze kocht 'I’d Rather Go Blind' van Etta James en was daarmee de 481,900,000-ste koper en dus nu eigenaar van zo'n iPod mini. Proficiat!


Wie zijn gading niet vindt bij iTunes of de shop wat te duur vindt, moet eens gaan kijken naar eMusic. eMusic is een downloadshop met vooral muziek van de onafhankelijke labels, grote namen zul je er dus niet vinden (alhoewel, wat is groot?). De songs kosten gemiddeld zo'n 25 cent het stuk en zijn allen in mp3-formaat zonder enige beperkingen!
Wie zich inschrijft (kredietkaart vereist) krijgt er zomaar 50 songs cadeau. Dus op tijd uitschrijven is de boodschap voor wie er zijn gerief niet vindt.
Een greep uit de catalogus:
Eels - Blinking lights and other revelations
Arcade Fire - Funeral
Okkervil River - Black sheep boy
Bloc Party - Silent alarm
Interpol - Antics
enzovoort...

(tot zover deze commerciële boodschap)

juli 16, 2005

Okkervil River "Black sheep boy"


Okkervil River, genoemd naar een bestaande rivier bij St. Petersburg uit een boek van Tatyana Tolstaya, is de groep rond Will Sheff uit Austin.
"Black sheep boy" is hun vierde album (hun mini-album van vorig jaar niet meegerekend) en we kunnen er eigenlijk kort over zijn: het is een meesterwerkje waarvan ik enorm onder de indruk ben.
Het album begint met de titeltrack: een cover van Tim Hardin en in de rest van de songs tekent Will Sheff het verloop van het leven van deze Black Sheep Boy. En echt rooskleurig kan je het niet noemen. Zo blijkt al bij het tweede nummer (en prijsbeest nummer één) 'For real' ("Some nights I thirst for real blood, for real knives, for real cries. And then the flash of steel from real guns in real life really fills my mind.") waarin je bij de eerte noot al hoort dat er iets te gebeuren staat, tot inderdaad: een ferme lap op de drums onze angsten doen uitkomen en we vertrokken zijn voor bijna 5 minuten kippenvel. Will Sheff slaagt erin om in zijn stem de gevoelens van woede, frustratie, emotie, verdriet (noem maar op) te stoppen waardoor de songs gewoon onder je huid kruipen en zich daarna nestelen in je geheugen om op een onbewaakt moment te voorschijn te komen. Gelukkig wordt er daarna even gas terug genomen in het nummer 'In a radio song' (ook wel Black Sheep Boy III genoemd) maar in 'Black' is het weeral prijs: een song die je meteen meefluit en je goedkeurend doet denken dat er meer van deze songs zouden moeten gemaakt worden. De tekst snijdt weer het fijnste van het leven aan: "But if I could tear his throat, and spill his blood between my jaws, and erase his name out for good, don’t you know that I would?" (om maar één voorbeeld te geven). Bloedstollend dus.
'Get big' is het volgende rustpunt en wordt in duet gezongen met Amy Annelle, je zou zowaar beginnen denken dat het nog goed komt met ons zwarte schaap. 'A king and a queen' is een prachtig folknummer dat ook niet zou misstaan op Bright Eyes' "I'm Wide Awake, It's Morning". Het volgende prijsnummer heet 'All the latest toughs' en is zowaar een hit, maar wellicht niet in deze wereld.
Wie de wereld van Okkervil River wil ontdekken kan dat via twee nummers die zowaar gratis en voor niets te downloaden zijn van de officiële site van de platenfirma. Doen!
Eindconclusie: 9.5/10

Downloads:
For real
Black

Geen muziek meer op nieuwsgroepen?

Volgens De Standaard is het gedaan met muziek downloaden via nieuwsgroepen, aldus dit artikel.

Uit het artikel:
"Nieuwsgroepen op het internet die muziek aanbieden op illegale basis, zullen voortaan afgesloten worden van hun bezoekers. Dat is het gevolg van een overeenkomst tussen de Belgische fonografische industrie (Ifpi) en de vereniging van internetproviders (Ispa), waaronder Telenet en Belgacom."

Dus gedaan met b-news en consoorten? Dit moesten we even testen en wat blijkt er is nog volop muziek voor het grijpen op de gebruikelijke nieuwsgroepen.

"Het volstaat dat de Ifpi aan de Ispa meldt dat een bepaalde nieuwsgroep illegale muziekbestanden aanbiedt. Dan maakt de provider de toegang tot de nieuwsgroep meteen onmogelijk. Regelmatig zal de regeling daarna gecontroleerd worden. Belgacom en Telenet hebben gisteren gemeld dat ze de overeenkomst onmiddellijk laten ingaan. "

Ik ben benieuwd hoe lang het dus duurt vooraleer de bewuste groepen afgesloten worden.
Wordt vervolgd...

juli 15, 2005

Architecture in Helsinki "In case we die"


Volgens MetaCritic klinkt Architecture in Helsinki als een vrolijke versie van The Arcade Fire met speelgoedinstrumenten en we moeten toegeven dat ze daarmee een zeer adequate omschrijving van deze vreemde groep hebben gegeven.
Architecture in Helsinki is een Australische groep die in 2003 hun debuut "Fingers crossed" uitbracht en met "In case we die" aan hun tweede cd toe zijn. Ze hadden reeds de eer om in het voorprogramma te staan van Death Cab for Cutie, David Byrne en Belle and Sebastian.

"In case we die" opent met 'Neverevereverdid' waarin na een theatraal intro inclusief koortje en blazers een zeer gevarieerd nummer naar boven komt met diverse tempowisselingen en zangpartijen. Het is met zijn 4 min 49 seconden het langste nummer op de plaat. De sterkte van Architecture ligt hem enerzijds in de naïeve sfeer waarin alle songs gedoopt zijn en anderzijds in de puntige en dus korte uitwerking. Het is indie- huppelpop vol synths en jaren-80 echo's zoals in 'It'5!' dat extra punch krijgt door die aanstekelijke handclaps.
'Do the whirlwind' is hoe de Tom Tom Club dezer dagen zou klinken en nodigt uit tot robot-dancing. 'Wishbone' is in weze een eenvoudig kinderliedje waar je meteen vrolijk van wordt en 'Maybe you can owe me' is voorzichtige pop met de juiste pianoakkoorden en een uistekende singlekeuze.
Wie zijn muziek graag wat naïef (genre Sugarcubes bijvoorveeld) heeft en daarnaast ook nog fris en origineel kan met andere wooorden niet om Architecture in Helsinki heen. Op hun site kan je van het volledige album fragmenten beluisteren: zeker eens doen!
Eindconclusie: 7.5/10

juli 12, 2005

The Hold Steady "Separation Sunday"


The Hold Steady is een echte rockband uit Brooklyn, New York, die met "Separation Sunday" een aardige tweede cd heeft uitgebracht. De groep bestaat uit Bobby Drake (drums), Craig Finn (guitar/vox), Tad Kubler (lead guitar), Franz Nicolay (keyboards) and Galen Polivka (bass).
Craig Finn is zeker geen fantastische zanger maar dat wordt ruimschoots goed gemaakt door de overtuiging waarmee hij zijn nummers brengt. De songs zijn ook verre van origineel: stevige roots-rock zoals die enkel in de VS kan gemaakt worden maar na enkele beluisteringen valt vooral op dat er sterk gemusiceerd wordt, dat de songs gewoon goed opgebouwd zijn met alles erop en eraan en nergens een noot te veel.
De ideale soundtrack voor lange ritten op de autostrades met het dak naar beneden! (Of gewoon loeihard in je kleine stadswagen met de airco volle bak.)
Eindconclusie: 7/10

Downloads:
'You little hoodrat friend'
'The Swish'

Link:
MetaCritic

juli 11, 2005

Sigur Ròs

Op 12 september verschijnt de vierde cd van de IJslandse formatie Sigur Ròs.
Het schijfje zal de naam "Takk" krijgen wat zo veel betekent als 'dankuwel', graag gedaan dus.

De tracklist (voor wie het begrijpen kan) is de volgende:
1. takk...
2. glósóli
3. hoppípolla
4. með blóðnasir
5. sé lest
6. sæglópur
7. mílanó
8. gong
9. andvari
10. svo hljótt
11. heysátan

Het album zal voorafgegaan worden door een online single in augustus.

Downloads (mp3 en video)

juli 08, 2005

Clap Your Hands Say Yeah!


Clap Your Hands Say Yeah is een zeskoppige band die op dit moment very hot is in de internationale muziek-blogosfeer. Vorig jaar catapulteerden menig blogger The Arcade Fire naar internationale roem en dit jaar zou Clap Your Hands wel eens aan de beurt kunnen zijn. Daarenboven bestaat er zelfs meer dan één gelijkenis met hun voorgangers. Enerzijds is er uiteraard dezelfde positieve buzz op de muziek-blogs maar anderzijds is er ook de muzikale gelijkenis: de Talking Heads staan bij beide groepen blijkbaar hoog aangeschreven; meer zelfs: bij Clap Your Hands zou de zanger best een soundmix-wedstrijd als David Byrne kunnen overleven (winnen is echter een ander paar mouwen).
Er is echter wel één belangrijk verschil met The Arcade Fire: Clap Your Hands heeft nog steeds geen platencontract! Maar wellicht staan er nu toch enkele te drummen om hen te tekenen.

Maar genoeg inleiding hoe klinkt de muziek?
Clap Your Hands Say Yeah klinkt minder overweldigend en daardoor minder overtuigend dan The Arcade Fire maar kan wel een cd vullen met sterke songs.
Het gelijknamige debuutalbum opent met een Carnivalesque intro waarin de groepsnaam alle eer wordt aangedaan, daarna volgen meer traditionele rocksongs (op het instrumentale 'Sunshine and clouds' na dat gespeeld wordt op kinderinstrumenten) zoals het rustige 'Details of the war' waarin 'Transmission' van Joy Division gezongen wordt door David Byrne met een gastrol van Bob Dylan op mondharmonica. 'The skin of my yellow country' is meer up-tempo en al een stuk vrolijker. In 'Heavy metal' gaat het er nog iets wilder aan toe, maar wees gerust het is verre van heavy metal, eerder rammelrock grand cru.
Met het instrumentale tokkelgitaarnummer 'Blue turning gray' nemen ze vervolgens wat gas terug om dan genadeloos toe te slaan met 'In his home on ice' dat je nog best kan vergelijken met het betere werk van Bettie Serveert. Het slotnummer 'Upon this tidal wave' is een eenvoudig akoestisch up-temponummer maar behoort daarmee wel tot de hoogtepunten van deze cd.

"Clap Your Hands Say Yeah" is zondermeer een groeiplaatje waaraan je veel plezier zult beleven en het is bijgevolg begrijpelijk dat ze the flavour of the month zijn. Nu nog een goed platencontract. Wie zo lang niet kan wachten kan de cd bestellen via inSound. En voor wie nieuwsgierig geworden is, je kan drie nummers downloaden via hun site: volledig legaal!

Downloads:
'In this home on ice'
'Upon this tidal wave of young blood'
'Over and over again (lost and found)'

Links:
MetaCritic (91%)

juli 06, 2005

Soulwax


Afgelopen zondag is Soulwax erin geslaagd om voor de vierde maal de Britse Top 40 te halen. Deze keer gebeurde dat met 'NY Excuse' uit "Any minute now" dat op nummer 35 binnenkwam.
Op de single staan naast de radio edit van NY Excuse ook de Nite version ('NY Excuse'), de Kawazaki Dub ('NY Lipps') en de DFA remix ('Another excuse').

Hun andere Britse 'hits' waren: 'Too many DJ's ' (nr. 40 in 2000), 'Any minute now' (nr. 34 in 2004) en 'E-talking' (nr. 27! in januari van dit jaar).

Soulwax heeft ook de nieuwe single van Gorillaz geremixt. 'Dare' verschijnt op 29 augustus.
Wie het een en ander wil horen, verwijs ik naar deze fanpage.

juli 05, 2005

Radio C Disc #6

De maand juni is (eindelijk) voorbij, het is dus tijd voor een nieuw maandoverzicht in de vorm van een Radio-C-ompil.
Deze songs maakten de warmte draaglijk vorige maand:

1. Foo Fighters - Best of you
Het betere schreeuwwerk uit de dubbel-cd "In your honor".

2. Editors - Munich
De jaren 80 revisited: misschien weinig origineel maar het is zo lekker! Wanneer worden we die groepjes beu?

3. Mike Doughty - Looking at the world from the bottom of a well
Voormalig Soul Coughing-zanger maakt verdienstelijk solo-album vol aanstekelijke muziekjes zoals deze.

4. The Posies - Conversations (free download)
Terug van weggeweest met hun album "Every kind of light". Deze song wordt zelfs gratis beschikbaar gesteld. Benieuwd hoe de rest van het album klinkt? Ga naar de luisterpaal van 3VOOR12.

5. Absynthe Minded - My heroics, part one
Winnaars van de 'rock rally van Europa' bewijzen hiermee dat ze ook melodieuze gevoelige popliedjes kunnen maken. Schoon!

6. Arcade Fire - Cold wind
Minder power dan we van hen gewoon zijn op deze track uit de soundtrack van Six Feet Under.

7. The Mountain Goats - This year
Een rasverteller en dito songschrijver: die oppergeit!

8. The Magic Numbers - Forever lost
De zomer in een notendop.

9. Sons and Daughters - Dance me in
Single getrokken uit hun "Repulsion box" album vol dergelijke nummers.

10. Millionaire - For a maid
Een vette lap rock die je niet zo maar kan doorslikken, een paar keer kauwen en daarna langzaam laten verteren.

11. System of a Down - Violent pornography
Uit hun nieuwe zeer gevarieerde album "Mesmerize". Deze song is zo leuk daty het gewoon een hit moet worden.

12. U2 - City of blinding lights
De meest recente single uit het album "How to dismantle an atomic bomb". Je kon er niet omheen: U2 was vorige maand overal dankzij hun uiterst succesvolle Europese tournee die startte in Brussel.

13. The Tears - Lovers
Suede maar dan beter!?

14. Billy Corgan - To love somebody
Solo lijkt het niet echt te lukken dan maar The Pupkins herenigen moet Billy gedacht hebben, gelukkig krijgt hij op "The future embrace" bijstand van opper-Cure Robert Smith in deze Bee Gees- cover.

15. Tracy Bonham - Something beautiful
De full-cd was misschien niet echt fantastisch, deze track mag er best zijn.

16. Stephen Malkmus - No more shoes
Uit de man zijn laatste plaat "Face the truth" die de vergelijking met zijn Pavement-werk best kan doorstaan. Hier steekt hij zelfs Sonic Youth naar de kroon.

juli 03, 2005

Radiohead vs iTunes

Wie op zoek gaat naar Radiohead-albums in de iTunes Music Store zal van een kale reis terugkomen. Onlangs kwam daar echter een klein beetje verandering in toen iTunes de soundtrack van Six Feet Under in zijn catalogus opnam. Op die soundtrack staat namelijk het nummer 'Lucky' van Radiohead.

De reactie van Thom op de iTunes store was echter niet mals toen er materiaal ("Kid A" meerbepaald) van hen werd aangeboden:

vee shall make zem PAY for zer mistake.
ha ha ha. they vill never get avay viz ziss.
vee are verrry verrry precious about are little KID A
yu know and also zee others and you mr job jobs are no exception ya?
unbundle zis KID A record anda vee vill unbundle yor face.
H HA HA ha HA ha HA ha ha
(cough)
Benieuwd hoe lang we deze track dus zullen kunnen downloaden bij iTunes.
(BTW de soundtrack is voor de rest dus ook de moeite.)
Wie legaal Radiohead wil downloaden kan dat nog steeds via de War Child Music Store waarmee je dus nog een goed doel steunt ook.
En nu we toch over Radiohead bezig zijn:
- Volgens het muziektijdschrift Spin is "OK Computer" het beste album van de voorbije 20 jaar (ja zelfs voor Nirvana's "Nevemind").
- De band is ondertussen ook bezig aan de opvolger voor "Hail to the Thief". Het album zal pas volgend jaar uitkomen.
- Bij Phoenix FM kozen de luisteraars de beste Radiohead-songs en dit was het resultaat:
1. Paranoid Android 9342 pts
2. Idioteque 5841 pts
3. Fake Plastic Trees 5303 pts
Bron: Ateaseweb

juli 02, 2005

Millionaire "Paradisiac" (review)


Het tweede album van Millionaire, getiteld "Paradisiac", werd opgenomen in de VS onder de deskundige leiding van Josh Homme van Queens of the Stone Age en dat kun je eraan horen.
Ik moet toegeven dat ik na de eerste beluistering niet echt wild was van dit album maar ook hun debuut "Outside the simian flock" was niet onmiddellijk mijn favoritet dus dat wilde niet echt iets zeggen.
Ondertusen zijn we toch ettelijke luisterbeurten verder en beginnen er zich zelfs favoriete tracks aan te melden: de single 'For a maid' is best lekker te noemen, de openingstrack 'I'm on a high' dat eivol geluidjes zit doet me instemmend headbangen, 'A lust unmatched' klinkt vervaarlijk als Queens of the Stone Age maar blijft (gelukkig) een echte Millionaire-song, 'Alpha Male' is hersenloze ramrock die nogal veel lijkt op de draak van een hit van ene Danzel (Pump it up!) maar eigenlijk gewoon melodieuze teringherrie blijkt van het betere soort, ook 'Love is sickness' behoort ondertussen tot mijn favorieten en eigenlijk moet ik nu toegeven dat de rest van de songs verre van ondermaats zijn, iets dat ik me bij een eerste luisterbeurt niet had kunnen voorstellen.
Ik blijf wel een lichte voorkeur behouden voor hun gevarieerder debuut maar ik heb me dus ondertussen meer dan verzoend met hun nieuwe plaat en zal er wellicht nog enkele uurtjes zoet mee zijn.
Eindconclusie: 8/10
Beluister de cd in de Luisterpaal van VPRO's 3voor12

Links (voor wie een second opinion wil):
Humo-recensie
daMusic
Tijdnet
3VOOR12