Frank Black "Honeycomb" & Jon Hiatt "Master of disaster"

Frank Black kondigde onlangs aan dat er binnenkort een nieuwe Pixies-plaat zou uitkomen. Ondertussen heeft hij wel een nieuwe solo-plaat klaargestoomd met als titel "Honeycomb". Wie zich bij het beluisteren van deze plaat afvraagt of dit wel degelijk dé Frank Black is, kunnen we geruststellen: hij is het inderdaad maar op zijn negende solo-plaat kiest Frank resoluut voor zwoele Southern rock en dat is, zijn Pixies-periode indachtig, even wennen.
De plaat werd ingeblikt in vier dagen tijdens een sessie in Dan Penn's studio in Nashville met rasmuzikanten zoals Steve Cropper, Buddy Miller and Reggie Young op gitaren, drummers Chester Thompson, Anton Fig, Billy Block, and Akil Thompson, David Hood op bas en Spooner Oldham op toetsen.
'Selkie Bride', het openingsnummer, brengt je al meteen in die Zuiderse sfeer: een lazy en relax nummer en meteen één van de betere nummers. Op de single 'I burn today' mag het tempo al wat de hoogte in maar je ziet ze nog steeds zitten op hun Zuiderse 'porch', musicerend in hun 'rocking chairs'.
'Go find your Saint' drijft de temperatuur nog wat op en het mag ook al wat steviger en in 'Strange goodbye' mag de voormalige mevrouw Black een riedeltje komen meezingen. Zij is niet echt een fantastische zangeres, zo blijkt maar de inhoud ("it's so strange to be saying goodbye") en uitwerking maken veel goed. Maar het beste nummer werd tot op het einde opgespaard en luistert naar de naam 'Sing for joy': echt vrolijk wordt je er niet van maar het refrein zal je wel een glimlach kunnen ontlokken en wat meer is, je zal het binnen de kortste keren kunnen meezingen.
Frank Black maakte met "Honeycomb" een meer dan uitstekende uitstap naar de southern rock maar geef mij maar zijn ruiger (Pixies) werk. Het wordt dus uitkijken naar die nieuwe plaat met zijn oude groep en vooropig doen we het wel even met deze, want hij wordt beter met de minuut. (7.5/10)


Ook John Hiatt heeft onlangs een nieuwe cd (zijn 21ste!) uitgebracht en "Master of Disaster", zo heet zijn nieuwe cd, baadt in dezelfde sfeer als Frank Blacks solo-cd. Persoonlijk kan deze cd niet tippen aan zijn meesterwerk "Bring the family" maar "Master of disaster" moet zich niet schamen om bijvoorbeeld naast "Slow turning" te staan en dat konden we van zijn vorige plaat toch niet meteen zeggen.
De eerste single en openingstrack van de plaat, de titeltrack, is alvast een heel aardig deuntje inclusief sax-solo maar ook op rest van de plaat zal je geen mindere nummers horen (alsof Mr. Hiatt echt draken van songs kan schrijven).
Mijn persoonlijke favorieten zijn het akoestische 'Howlin' down the Cumberland', het steviger 'Love's not where we thought we left it' en het R&B nummer 'Find you at last'.
Hij zal er wellicht geen nieuwe fans mee maken maar zijn trouwe aanhangers zullen weer een tijdje zoet zijn. (7/10)

Links:
Beluister enkele nummers hier.