Drive By Wire "Drive By Wire"

Wie niet echt houdt van stoner-rock omwille van het hoge testosterongehalte van die muziek, moet misschien eens luisteren naar het debuut van het Nederlandse Drive By Wire want hier staat er geen uit de kluiten gewassen en brullende zanger achter de microfoon maar wel ex-Cords zangeres Simone Holsbeek, die met haar stem trouwens direct herinneringen oproept aan PJ Harvey. Dat hun muziek dus ook omschreven wordt als The Stooges meets PJ Harvey is dan ook heel erg logisch.

Het tempo van hun rockmuziek met bluesinvloeden, zoals gitarist Alwin Wubben z'n eigen muziek trouwens omschrijft, is er één voor een lome zondagmiddag, maar vergeet de cd niet af te zetten als opa en oma op visite komen want daarvoor is deze plaat niet echt "family-proof" (of het mocht zijn dat het bezoek snel terug aan de deur wil). De ideale omgeving voor deze potige rock is eerder een bruine kroeg waar de geur van bier, rook en zweet je neusgaten teistert, terwijl je zelf instemmend staat mee knikken op de muziek.
"De cd is bijna live opgenomen in de zaal van Poppodium Metropool tussen de kaarsjes en de lavalampen", zo staat de lezen in een krantenartikel op de site van de groep. Je kunt het er ook aan horen want de plaat klinkt ongepolijst en ruw, zoals het eigenlijk hoort in dit genre.

De songs zijn echter niet meteen hoogvliegers en hebben dus meerdere luisterbeurten nodig om volledig tot hun recht te komen maar wie die tijd heeft, kan nadat je (groot)ouders gaan lopen zijn, het volume een flinke draai naar rechts geven, een nieuw pilsje openen en gewoon genieten van de helse gitaren in 'Hapiness is dangerous' of meewiegen met 'Tullamore dew'.
Drive By Wire heeft met deze cd een aardig visitekaartje afgeleverd dat vooral doet uitkijken naar hun liveconcerten waar hun muziek nog altijd het best tot zijn recht komt.

Downloads

Mates of State

Het echtpaar Hammel-Gardner uit San Francisco maakt al jaren samen platen en deze maand verscheen hun vierde album vol frisse poppy melodieën: "Bring it back".
De (tweestemmige) samenzang, de laagjes synth, de kinderlijk eenvoudige melodietjes: het is het handelsmerk van Mates of State. Je vraagt je eigenlijk af waarom ze met hun herlijk lichte popliedjes toch de hitlijsten niet halen. Is het omdat het te goed is (?) of te simpel (Schanppi? Albert Motard?), ik vrees dat ze gewoon te indie zijn om tot de mainstream te behoren en eigenlijk willen we dit goed bewaard geheim toch gewoon voor onszelf houden, of niet?

Download:
Fraud in the 80's
Bekijk ook de videoclip.

Neko Case

Neko Case, een van de leden van het Canadese powerpopensemble The New Pornographers, brengt deze maand haar vierde studioplaat uit: "Fox Confessor Brings The Flood". En net als haar maatje uit diezelfde groep, Dan Bejar (Destroyer), krijgt ze bijna niet anders dan lovende recensies.
Haar muziek is weliswaar niet zo poppy als je misschien zou verwachten maar daarom niet minder interessant. Neko Case wordt op deze plaat zelfs bijgestaan door leden van Calexico, The Band en Howe Gelb. De songs zijn een beetje (alt-)country, een beetje pop, maar vooral zijn het mooie verhaaltjes gezongen met haar unieke en krachtige stem.

Download:
Star Witness (via Insound)

Second opinions:
Humo
KindaMuzik
Platomania
MetaCritic

Black Cab "Altamont diary"

Black Cab is een Australisch duo bestaande uit Andrew Coates (zang) and James Lee (gitaar) die reeds in 2004 hun debuutplaat "Altamont Diary" uitbracht, maar nu pas verschijnt deze conceptplaat in Europa. Voor wie de jaren 60 niet meegemaakt heeft, betekent deze satd wellicht niet veel maar als je even googlet blijkt Altamont een zeer belangrijke gebeurtenis in de muziekgeschiedenis. In '69 organiseerde de Rolling Stones er een gratis concert dat door toedoen van enkele Hell's Angels, die instonden voor de security, enigzins uit de hand liep met zelfs een dode tot gevolg (later stierven zelfs nog drie andere concertgangers). Nu wordt deze gebeurtenis gezien als het einde van de 'sixties' die de donkere zijde van de hippie-droom blootlegde. Enkele artiesten schreven er later zelfs een song over. En nu heeft het duo Black Cab er een volledig conceptalbum op gebaseerd.

De muziek op 'Altamont diary' ademt dan ook meteen de sfeer uit van deze woelige periode maar klinkt echter verre van gedateerd door het gebruik van electronica en samples (o.a. van het beruchte concert zelf). Bij de eerste tonen van het openingsnummer 'Summer of Love', een baslijntje en enkele pianonoten, dacht ik heel even (echt maar heel even!) aan 'Let me entertain you' van ene R.W., maar gelieve mij dat te vergeven want enkele tellen later, als de akoestische gitaar erbij komt, vond ik Beck ('Loser') al een veel beter vergelijkingspunt. Een ander ijkpunt blijkt Primal Scream te zijn, een groep waar ze zelf niet zo hoog mee oplopen trouwens.

Hoe verder je vordert op dit album, hoe psychedelischer het allemaal wordt (die sitar!) en uiteindelijk ben je warm gemaakt voor het ruim 10-minuten durende '1970' dat de perfecte aflsuiter van de plaat blijkt. Ondertussen passeerde ook nog de cover van het Grateful Dead-nummer 'New Speedway Boogie', dat voor mij persoonlijk het minste nummer op de plaat is.
Black Cab heeft met andere woorden een geslaagd (psychedelisch) conceptalbum in elkaar geknusteld dat nergens gekunsteld aandoet, terwijl het toch het nu met het verleden treffend verzoent.

Downloads:
MySpace
mp3's

Film School

De post-punk groep Film School debuteerde vijf jaar geleden met het album "A brilliant carreer" en brengt nu (januari 2006 eigenlijk) hun tweede gelijknamig album uit. De vijfkoppige groep komt uit San Francisco en maakt donkere, epische songs die diep in de jaren tachtig geworteld zijn (denk aan Joy Division, Echo & The Bunnymen maar ook aan The Cure in hun donkere periode (vooral in het nummer 'Breet'). Maar verwacht je toch niet aan imitaties van Editors of Interpol, daarvoor is Film School misschien iets te weinig commercieel/toegankelijk.

Een goed idee van hun sound krijg je bij de beluistering van de eerste single uit het album 'On & on': hier gratis en voor nikske te downloaden.
Meer voorbeelden op hun MySpace-pagina.

Download:
'On & on'
'Pitfalls'

The Sounds

Wellicht weet menig muziekliefhebber waar hij zijn gratis mp3's (legale!) moet halen, misschien ook niet. Ik kan je vertellen dat er tegenwoordig wel heel veel sites zijn die allerlei free downloads aanbieden. Een van de betere is die van Insound, een on-line indie-cd/vinyl-shop uit de VS, die bij wijze van voorsmaakje van heel wat groepen een gratis mp3'tje mogen aanbieden.


Vandaag gaat mijn aandacht (en hopelijk de uwe ook) uit naar The Sounds, een leuk groepje dat in 2003 debuteerde met het album "Living in America" en straks (21 maart) hun nieuwe album uitbrengen, getiteld "Dying to say this to you".
The Sounds zijn een vijf-koppige band met Blondie-lookalike Maja Ivarsson als zangeres en hun sound is verre van origineel: pop met punk-spirit, maar heel aanstekelijk bij momenten.
Het nieuwe album werd geproducet door niemand minder dan Jeff Saltzman (die ook The Killers' "Hot Fuss" onder zijn handen nam), maar ook door James Iha (Smashing Pumpkins, A Perfect Circle) en Adam Schlesinger (Fountains Of Wayne, Ivy) kwamen langs in de studio.
Vorige maand brachten ze al een single uit van dit album en 'Song with a mission' en de rest van het album) kan je bijvoorbeeld (voor)beluisteren op hun MySpace-pagina.
De video vind je hier.

Downloads:
'Painted by numbers'

Band of Horses "Everything all the time"

Toevaal bestaat niet? Ik dacht het wel!
Toen ik begin deze week naar de site van het platenlabel Subpop surfte, werd ik geprikkeld door de gratis mp3 van een groep genaamd Band of Horses uit Seattle. Het nummer in kwestie heette 'The funeral' en reeds na een eerste beluistering was ik danig onder de indruk waardoor ik reikhalzend uitkeek naar het full album dat later deze maand zou verschijnen.Wat bleek nu de dag daarop: de postbode bracht me voor één keer eens geen facturen en andere reclametroep, maar wel degelijk een promo-exemplaar van (u voelde het wellicht al aankomen!) het debuut van Band of Horses: "Everything all the time".


Band of Horses bestaat al sinds 2004 uit gitarist/zanger Ben Bridwell en gitarist Mat Brooke. Voordien speelden ze trouwens al samen in het ter ziele gegane Carissa's Wierd. En tegenwoordig toeren ze in het voorprograma van Iron and Wine, waarmee hun sound best kan vergeleken worden.

Een ander vergelijkingspunt is My Morning Jacket, vooral na het horen van de stem van zanger Ben Bridwell. Spijtig genoeg valt de vergelijking met het prachtige en gevarieerde album "Z" dat My Morning Jacket vorig jaar op de wereld losliet, in het nadeel van Band of Horses uit, daarvoor bevat "Everything all the time" nét iets te weinig variatie en te weinig songs van het kaliber van 'The Funeral', het echte hoogtepunt van deze plaat.'The funeral' is dan ook een song buiten categorie. Het is een kanotocht die begint in een een stil en idylisch beekje, waarna je rustig verder peddelt (een traantje wegpinkend bij het aanschouwen van al die hemelse schoonheid) tot je bootje plots in een stroomversnelling terecht komt en je adrenaline begint te pompen, je beseft nu pas hoe mooi het leven kan zijn, en dan plots voor je aan je eindpunt gekomen bent, dreig je nog even in een kolkende zijrivier terecht te komen maar je weet je dan toch nog droog op de oevers te hijsen.

Band of Horses toont zich, vooral dankzij de snik in de stem van Bridwell, een meester in melancholische en rustige songs zoals de reeds vermelde groepen. Zo wordt in het rustige opbouwende 'Monsters' zelfs gebruik gemaakt van een banjo om uit te monden in een bevredigende climax (en hoe lang is dat niet geleden?).Maar Op 'Wicked Gil' en 'Our swords' (mét Pixies-baslijntje), laat de band zijn spierballen wat meer rollen en ook deze nummers kunnen ons best bekoren.

Bevredigend dus. Inderdaad, een verre van slecht debuut en met 'The Funeral' hebben ze zelfs al een klassieker op zak. Band of Horses is met andere woorden een groep die het predicaat 'veelbelovend' meer dan verdient.

Downloads:
Wicked Gil (demo)
I lost my dingle on the red line (demo)
Funeral (demo)
Bass song (demo) (Op de full cd heet dit nummer nu 'Our Swords')

The Funeral (album version)

My Latest Novel "Wolves"

Ze zijn een vijftal uit Schotland, hebben een zanger én zangeres in de gelederen, maken volop gebruik van de viool en de ritmesectie weet perfect waar ze even op hol kan slaan: als u dacht aan The Arcade Fire hebt u het uiteraard bij het verkeerde eind want die komen uit Canada maar voor de rest is er wel degelijk een gelijkenis, die gelukkig niet voor de volle 100% opgaat.
De songs van My Latest Novel zijn miniatuurtjes waarin de muzikale puzzelstukken mooi in elkaar passen maar ook voor het nodige contrast zorgen. In die variatie heeft het album "Wolves" zelfs wat weg van dat andere meesterwerk van vorig jaar, "Illinois" van Sufjan Stevens.
Dit kan wel tellen als inleiding denk ik dan: twee van de meest gewaardeerde platen van vorig jaar als referentie voor het debuut van deze groep en inderdaad "Wolves" is een pareltje geworden dat (gelukkig maar) uniek genoeg is om zelf als referentie te gaan dienen in de toekomst.

U wilt bewijzen?
Bewijsstuk nummer 1: openingsnummer 'Ghost in the gutter' (vier songs voor de prijs van één, waar kan je dat nog kopen?) begint nog heel voorzichtig (denk aan het intro van Metallica's 'Enter sandman' gespeeld op een akoestische gitaar in een lager toerental), wordt afgelost door een portie drums/percussie die in tam-tam-taal zoveel wil zeggen als 'Wij gaan hier de plaat van het jaar eens maken', daarna nog een korte chant om de boze geesten te verdrijven om dan te eindigen met het refrein (?) dat u zo kunt meezingen ("Ghost in the gutter, doesn't really matter") .
Bewijsstuk nummer 2: 'Learning Lego' .
Akoestisch gitaartje, zanger/zangeres mogen elk een beetje zingen, percussie, streepje accordeon: een lieflijk gezongen folkliedje dus? Jazeker, tot je de finale hebt gehoord: een kinderkoor dat de mooie (!) zinnetjes ''Pulling out my hair, crush my plastic lego man' tot in het oneindige mag uitspuwen en zo de nodige twist aan dit nummer geeft. (Iets dat we eigenlijk van bijna elk nummer op de plaat zouden kunnen zeggen.)
Bewijsstuk nummer 3 heet "When we were wolves" en begint met een militair ritme waarbij je een groep soldaten ziet voorbij marcheren die, eenmaal de hoek om (hier letterlijk bedoeld), het kinderlijke in zichzelf bovenhalen en op de plaatselijke groene weide losbarsten in een Summer of love-dansje. U ziet het zo voor je?

Dit zou voldoende bewijsmateriaal moeten zijn om menig beschuldigde vrij te spreken dus hou ik er hier maar mee op want ik wil u ook de kans geven om de rest van het album zelf te ontdekken en (wellicht) helemaal op te gaan in de vreemde wereld van My Latest Novel.
Veel plezier alvast, ik zet de plaat alvast nog eens op ("Pulling out my hair, crush my plastic lego man!").


U gelooft mij niet? Lees er hier enkele andere meningen op na:
Humo
De Tijd
Kindamuzik
Soundslike

Downloads:
Download drie akoestische songs hier. (via Intro.de)
Luister naar enkele songs op hun MySpace-pagina.
Video's via de platenfirma.
The Hype Machine

Mogwai "Mr Beast"

Mogwai presteerde het om sinds lang een instrumentaal nummer in de English charts te krijgen. De eerste single 'Friend of the night' van hun nieuwe album "Mr Beast" kwam enkele weken geleden binnen op nummer 38, meteen hun eerste echte notering in de hitparade.
Zijn ze daarom commercieel geworden, verre van. Laat ons gewoon concluderen dat meer mensen vallen voor de sound van deze unieke groep.

"Mr Beast" verscheen deze week in de platenzaak en de kritieken zijn vrijwel unaniem lovend.
Lees er de recensie van mijn collega Sander bij Motel Magnolia maar op na.
Of de bespreking van File Under ("Geen beest van een plaat, maar wel terug op het juiste spoor.") of 8Weekly.

Download:
Folk death 95 (mp3 via Insound)

Pearl Jam 'World wide suicide'

De fans van Pearl Jam mogen 2 mei alvast aankruisen in hun agenda want dan verschijnt het langverwachte nieuwe album van de band: "Pearl Jam".
Gelukkig moeten we niet zo lang meer wachten om nieuw materiaal te horen, want vanaf vandaag kan je hun nieuwe single, 'World wide suicide', gewoon gratis downloaden vanaf hun vernieuwde officiële site (wel even registreren op hun site).
Wie geen zin heeft om zich te registreren, kan hier eens kijken.
De tekst van de song kan je trouwens hier nalezen.

De tracklist van het album ziet er zo uit:

Life Wasted
World Wide Suicide
Comatose
Severed Hand
Marker In The Sand
Parachutes
Unemployable
Big Wave
Gone Wasted Reprise
Army Reserve
Come Back
Inside Job

Destroyer "Destroyer's rubies"

Achter een groepsnaam als Destroyer kan er enkel een death-metal formatie schuilgaan, dacht je? Blijkbaar niet, want Destroyer is de groep van een van de vele leden van The New Pornographers, die toch meer bekend staan om hun poppy melodieën dan om hun agressieve gitaarerupties.
We hebben het hier trouwens over Dan Bejar's zevende (!) album "Destroyer's rubies", dat bij MetaCritic voorlopig een van de hoogste punten scoort, en daarmee vrij terecht een van de beter albums van het jaar mag/zal zijn.

Het album mag dan wel het beste Destroyer-album tot op heden zijn, echt toegankelijk zou ik het niet noemen, daarvoor eisen de songs teveel inspanning van de luisteraar maar wie bereid is die inspanning te leveren kan na een tijdje best genieten van de (vaak zeer lange) uistekende songs die op de plaat te rapen vallen. Bejar's songs hebben blijkbaar meer gemeen met Bob Dylan dan met die van zijn hobbygroepje The Pornographers.

Wie een voorsmaakje wil, kan bijvoorbeeld het nummer 'Painter in your pocket' downloaden via Insound of 'European oils' via Popmatters.

Eels "Live at Town Hall"

Sinds kort ligt de cd-dvd "Live at Town Hall" in de winkels, de registratie van de Eels with strings-toernee van vorig jaar.
De cd bevat 22 songs waaronder de totaal herwerkte versie van 'Novocaine for the soul' en enkele covers, maar wie echt waar voor zijn geld wil, gaat uiteraard voor de dvd die 8 extra songs bevat, naast de gebruikelijke extra's zoals backstage, video's (voor 'Hey man' en 'Trouble with dreams').
Daat tegenover staat dat er op de cd ook vier songs staan die niet op de dvd staan. (Marketing!)

Wie de cd wil downloaden kan uiteraard terecht bij iTunes, maar nu ook bij de officiële Eels-download-site waar je nu voor die gelegenheid een exclusief studio-nummer kan downloaden voor $ 0,99: 'I want to protect you'.
De cd-versie van "Live at Town Hall" kost er trouwens slechts $ 7,99.