Belle & Sebastian "The Life Pursuit"

Alhoewel Belle & Sebastian al 7 albums hebben afgeleverd en hun bandnaam mij zeer bekend in de oren klinkt, moet ik echter toegeven dat ik nog nooit echt de moeite heb genomen om één van hun albums echt eens goed te beluisteren, zelfs de vele positieve recensies konden me blijkbaar niet overtuigen.


Hun nieuwste album "The Life Pursuit" heb ik ondertussen al ettelijke keren tussen de oren gehad en ik schaam em diep dat ik hen nu pas echt weet te waarderen.
Ze klinken zelfs een beetje als mijn all-time favourite group of the eighties (The Smiths, dus, who else?), maar dan wel met een overdosis prozac, of als Morrissey die de Beach Boys covert. Wat overblijft zijn de intelligente en vaak grappige teksten, de frisse melodieën en poppy refreinen: en wat wil een mens eigenlijk meer?

'Another Sunny Day' doet zelfs een regelrechte aanval op The Coral's 'Dreaming o fyou' als meest opgewekte nummer aller tijden, en moet maar net de duimen leggen. De single 'Funny little frog' is gewoon zo leuk en toegankelijk dat het eigenlijk een hit zou moeten worden.
Belle & Sebastian gaan dit voorjaar samen met The New Pornographers op toernee, zij het dan voorlopig alleen in de VS. Maar wat 2005 (persoonlijk) betekende voor The New Pornographers, zou B&S gerust kunnen betekenen voor 2006: een leuke ontdekking van een gevestigde groep.

Morrissey LIVE!

Het is ondertussen officieel: Morrissey komt naar Amsterdanm en zelfs naar het Rock am Ring festival in Duitsland. Zou hij misschien dat kleien vriendelijke landje daartussen ook met een bezoekje willen vereren? Rock Werchter misschien (of toch liever in een zaal)?

Wie wil genieten van Morrissey live in Belgium kan ik naar dit bericht verwijzen op het Morrissey-solo-forum: http://www.morrissey-solo.com/discuss/index.cgi?read=304934


Ondertussen zijn er al drie nummers van de nieuwe plaat uitgelekt en de eerste single 'You have killed me' (gisteren voor het eerst op de BBC radio) zoekt zich al een plaatsje in mijn brein.
De openingstrack van "Ringleader of the Tormentors" is echter niet zo veel belovend, dat vinden ze bij Pitchfork ook (maar wat vinden ze daar niet?!).

Januari 2006

Welke andere interessante cd's leverde januari op? Toch een hele reeks, zo blijkt.

The Kooks - Inside in, inside out

The Kooks zijn hot over het kanaal: met hun derde single 'You don't love me' hebben ze er zelf een top twintig hit gescoord en wie dit aanstekelijk nummer kent, weet dat dat meer dan terecht is. Hier in België proberen ze het nu met hun debuutsingle 'Eddie's gun'.
The Kooks serveren op hun debviuut-cd geen haute cuisine maar smakelijke, eenvoudige gerechten die verre van zwaar op de maag liggen.
U zult dus nog horen van deze bende uit het Engelse Brighton.

Richard Ashcroft - Keys to the world

De voormalige frontman en zanger van The Verve (remember 'Th edrugs don't work' of 'Bitter sweet symphony'?) brengt zijn derde solo-album uit.
Met zijn solo-carrière breekt Richard voorlopig nog geen echte potten maar wie weet kan dat wel gebeuren met "Keys to the world"?
De eerste single klinkt zelfs een beetje als Robbie Williams, dus commercieel zit dat wel goed, me dunkt. De cd bevat spijtig genoeg geen uitschieters die bovenvermelde Verve-classics kunnen doen vergeten, maar anderzijds gaat geen enkel nummer echt vervelen en zijn de songs verre van ondermaats. Niet onaardig dus.

Morningwood - Morningwood

Licht gehypt in de Verenigde Staten maar voorlopig nog totaal onbekend in onze contreien. Morningwood is een rockband die vooral doet denken aan Hole, dezelfde 'bezielde' vrouwelijke zang en dezelfde 'spannende' thema's. Verre van origineel allemaal maar de energie waarmee het geheel gebracht wordt, maakt veel goed, alsook de productie van Gil Norton (Pixies).
Ook de kritieken zijn zeer verdeeld, enzelfs eerder aan de negatieve kant maar wie de singles 'Jetsetter' of Nth degree' hoort, zal moeten beamen dat deze songs best te pruimen (no pun intended) zijn! Consumeren op eigen risico dus.

Clap Your Hands Say Yeah - Clap Your Hands Say Yeah

De internetgroep van vorig jaar brengt nu ook hun gelijknamige debuut-cd uit in Europa.
Lees hier mijn persoonlijke recensie van vorig jaar.

Dear Leader - All I ever wanted was tonight

Eindelijk is ie dan uit in de Benelux: de eerste volwaardige cd van de nieuwe groep van Aaron Perrino (ex-Sheila Divine). En is kan deze cd alleen maar aanbevelen: wie hield van de sound van The Sheila Divine zal hier zijn hart kunnen ophalen, meer zelfs: op sommige momenten steekt Aaron Perrino zichzelf naar de kroon.
'Raging red' staat al (vrij) hoog in de Afrekening, aan u om deze song nog hoger te tillen en van Stubru terug een echte alternatieve radio te maken (fuck RnB en ander Donna-shit; sorry het moest er eens uit!)