Zoppo "Don't Trust Scarred Survivors"

Sinds 1997 timmert de Nederlandse band Zoppo, genoemd naar een personage uit Umberto Eco's "Naam van de Roos", al aan de weg en dat resulteert nu in het vierde album: "Don't trust scarred survivors". Wat ooit begon als een lo-fi duoproject is,en dat hoor je op deze plaat, uitgegroeid tot een volwaardige groep die zijn invloeden niet wegsteekt maar ze ook niet simpelweg probeert na te spelen. Nog steeds hoor je echo's van Sonic Youth, Polvo of Sebadoh in de nummers maar de warme sfeer die dit album uitstraalt is er een van een band die zijn eigen gezicht gevonden heeft.

Het openingsnummer "Leave the trash" maakt mooi gebruik van die typische Sonic Youth-gitaren maar vanaf het moment dat zanger Cees Van Appeldoorn begint te zingen, voel je dat dit meer is dan pure na-aperij. Stevige gitaren (in 'There's one at every party' klinken de gitaren alsof ze meedoen aan een houthakkerswedstrijd), piano (het up-tempo 'Pure ownage') en een leuk orgeltje eisen elk op beurt de aandacht op en zorgen op die manier voor de nodige variatie binnen dit coherent klinkende album.
Het best op dreef is de groep als de songs even in melancholie worden gedrenkt, zoals in 'Square One' (orgeltje!) of 'Too cool to care' bijvoorbeeld.
Kortom Zoppo heeft een mooi album in elkaar geknutseld dat bij liefhebbers van melancholische indierock zeker in de smaak zou moeten vallen.

Downloads:
Uit "Scarred Survivors":
Exboygenius
Relapse
Wrong way around
Uit "Les Aumonts"
Starlight Starbright
Zoppo is finished