De Rosa - Mend

Wie zich afvraagt hoe een groep zou klinken die ontstaan is uit één derde post punk en twee derde post folk, zal nu eindelijk het antwoord weten, namelijk 'De Rosa'. Deze band heeft zijn wortels in het grijze Lanarkshire, ergens in Schotland en beweert op hun MySpace-pagina beïnvloed te zijn door zowat alles en iedereen, gaande van The Beatles tot The Arcade Fire, van Tom Waits tot Sonic Youth en ga zo maar door (lees er gerust zelf het lijstje op na en als meer dan de helft daarvan in uw platenkast staat, bent u hier wellicht aan het goede adres).
Niet dat deze invloeden er vingerdik op liggen, De Rosa verstaat echter de kunst om hiermee een eigen sound te creëren die enerzijds bekend in de oren zal klinken en anderzijds nergens schaamteloos gestolen lijkt (alleen misschien af en toe eens goed gepikt!).

Openingssong 'Father's eyes' is alvast een veelbelovende binnenkomer: indie-rock met weerhaakjes en met nerveus refreintje (hey, dat klinkt als Pavement?) en daarbovenop krijgen we nog een leuk uitgewerkte climax cadeau die het vooral moet hebben van zijn herhaling ("The change, the change, etc"). De riff van de eerste single van dit album, 'Camera', zou niet misstaan hebben op "Silent alarm" van Bloc Party maar daar daar nog wat Sonic Youth-noise aan toe te voegen is er van plagiaat geen sprake meer en kunne we gewoon spreken van een uitstekende rocksong.
Even stoom afblazen gebeurt onder andere op 'New Lanark' waar de geest van Death Cab for Cutie even opdoemt. Ook in 'Hopes and little jokes' gaat het er wat rustiger aan toe: de akoestische gitaren zijn hier verantwoordelijk voor de meest folky song op "Mend".
Ook meer dan uitstekend zijn bijvoorbeeld 'Kathkin Braes' (met zeer meezingbaar refrein), 'On recollection' (springerig en nijdig) en 'Headfirst' (drie songs voor de prijs van één).

"Mend" staat vol eerlijke pop/rock-songs die vaak verkleed zijn als indieklassiekers of traditionele folksongs. De Rosa slaagt er daarnaast ook in om je telkens op het verkeerde been te zetten waardoor de songs nog meer aan spankracht winnen en bij elke luisterbeurt nog beter worden. De ene keer wordt er furieus gerockt, de andere keer worden de akoestische instrumenten bovengehaald om de ideale kampvuursong ten berde te brengen. Zelfs binnen dezelfde song wordt er van richting veranderd zonder dat de song uit elkaar valt.
Kortom, hier is een indie-band aan het werk die geen gebrek heeft aan songschrijverstalent, een groep waar het woord 'beloftevol' misschien al wat achterhaald lijkt. Hun naam is De Rosa, hun debuut heet "Mend" en ligt vanaf vandaag in de winkels.

Links and downloads:
MySpace
Good Hodgkins
Video voor 'Camera'