Tom McRae "All maps welcome"

"All maps welcome" is het derde album van Tom McRae en moet de hoge verwachtingen na zijn twee vorige cd's ("Tom McRae" en "Just like blood") proberen in te lossen. Bij een eerste beluistering bestaat er echter weinig twijfel over: Tom heeft zijn typische stijl niet echt veranderd wat misschien net de zwakte is van deze plaat maar daarmee is dan ook meteen het enige minpunt (alhoewel: never change a winning team!) gegeven en kunnen we melden dat er weer uitstekende songs op staan.
'For the restless' weet te bekoren door zijn klassieke aanpak (strijkers!) , de spaarzame en daardoor zeer effectieve pianomotiefjes en uiteraard die unieke stem van Tom McRae zelf. In het zeer breekbare 'Hummingbird' schurkt hij zachtjes aan tegen een vrouwelijke tweede stem en krijgt de song een staartje in de vorm van een zachtjes huilende elektrische (!) gitaar en ook in 'The strangest land' is een belangrijke rol weggelegd voor die elektrische gitaar die dit keer als stoorzender lekker mag scheuren. 'The girl who falls down stairs' is pure pop en 'Silent boulevard' weet vooral te bekoren door het openbarstende refrein.
Wie reeds van Toms muziek hield, kan deze cd dus blindelings kopen en wie open staat voor gevoelige maar verre van pathetische songs vol wonderschone melodieën kan bijvoorbeeld "All maps welcome" eens beluisteren of een van zijn twee vorige: plezier gegarandeerd.
Eindconclusie: 8/10

Beluister het album hier.